Weer wat nieuwe ervaringen...

Zo, eeuwen later vanuit Aussie toch nog een verhaaltje over Cambodja en Bangkok

DE Busreis heeft ons in Siem Riep gebracht. Hier zijn we naar Killing Fields geweest met mr. Tom om alvast een indruk te krijgen van wat we in Phnom Penh te zien zullen krijgen. ‘s Avonds hebben we een ontspannende gezichtsbehandeling gehad. NOT, ik dacht dat mijn huid er af zou fikken. Geen idee wat voor crèmepjes zij gebruiken, maar zo fikt je tan er wel af. Aan het einde van de behandeling zijn we ook nog met poedertje wit gemaakt.. Zij doen er echt alles voor om blank te blijven, terwijl wij alles doen voor een kleurtje.. verschil moet er zijn.

De dag erna naar zijn we om 05:00 uur door onze lieve tuk-tuk driver Ami opgehaald om naar de Ankor Wat, Ta Prohm en Bayon tempel etc. te gaan. Dat waardeloze hostel, dat na de busreis onze kamer heeft weggeven, hebben we in deze vroege ochtend verlaten na 3 nachten zonder te betalen. Ingecheckt in een hotel dat 1 minuut verderop lopen in de straat lag en afwachten of we ermee weg kwamen.. JA dus! Na het bekijken van alle tempels en Ami nog meer Nederlands geleerd te hebben, hebben we ons 90 minuten lang harder dan hard laten masseren. Die kleine Cambodjaanse handjes zijn pittiger dan ze eruit zien…

Dan Phnom Penh, het echte werk. Een dagtour; de S21 gevangenis, tour door de grootste killing fields, war museum en dan een ritje naar de shooting range (aparte combi). Hier kon je met van alles schieten -> voor een aardige prijs uiteraard. Uzi, M16, AK-47, RPD, raketjager.. noem het maar op. Ook een handgranaat gooien behoorde tot de mogelijkheden.

Genoeg geleerd over de geschiedenis van Cambodja en nu op naar het lamme leven. Sihanoukville it is. Zon, zee, strand en een bedje met een parasolletje was ons leven voor 10 dagen. De HELE dag door werden we gevraagd of we een massage, fruit, vis of een armbandje wilde, waarop wij vriendelijke ‘nee’ bleven zeggen tegen de kinderen en vrouwen. De kindjes kunnen goed genoeg Engels spreken om te verkopen. Want toen mijn antwoord op de vraag wáárom ik geen armbandje wilde “I don’t want one” was, was het tegen-antwoord “than buy two”. Prachtig bijdehand moet ik ze nageven.

Na al dat lammen wilden we wel een body scrub met een heerlijke massage. Spannend, aangezien we geen idee hadden hoe ze dat van plan waren.
Maar we begonnen met de body scrub, oftewel, kleed je maar geheel uit. Alles? Ja, alles! Daar lig je dan.. naakt op een groot plastic… waar je dan alleen nog hoef te wachten totdat Dexter arriveert... (tsja, daar leek het echt even op) maar toen kwamen gelukkig die kleine Cambodjaanse vrouwtjes om je heerlijk te scrubben.

Na dagen lang lammen, ging helaas op een dag toch de wekker en moesten we er vroeg uit om terug naar Bangkok te reizen met de bus. Elke keer blijft dat weer een verassing.
Eenmaal in het malariavrije Bangkok werd ik verwelkomd met een overheerlijke bacterie die me een paar dagen goed ziek heeft gemaakt. Ach, hoort erbij in Azië.. (zeg ik nu heel stoer nu ik me beter voel ;-)